Tajemniczy ogród „M”: Blisko NATURY

Rozpocznę dzisiejszy wpis od krótkiego cytatu.

„Powiedz mi, a zapomnę, pokaż mi, a zapamiętam, pozwól mi zrobić, a zrozumiem.”

– Konfucjusz

Pamiętam początki mojej drogi na studiach, jedne z pierwszych miesięcy nauki. Dzień jak co dzień, kolejny ponad godzinny wykład z historii wychowania, a na nim film o chińskim filozofie Konfucjuszu. Nagle słowa zapadające mi w pamięć, które pozostały ze mną aż do dzisiaj, osobiście uważam, że dzisiejszy wpis jest odpowiednim miejscem, w którym mogę się nimi z wami podzielić.

Poniższy wpis dotyczyć będzie, nauki przez działanie, a dokładniej odniosę się do naszych pierwszych zajęć w terenie. Czytając to, postarajcie się wracać myślami do słów Konfucjusza, a być może Wasze postrzeganie edukacji nabierze nowego znaczenia...

Nauka przyrody w terenie, daje wiele korzyści zarówno uczniom, jak i nauczycielom. Praktyczna praca nauczyciela z uczniami, pozwala mu na bezpośrednią obserwację tego co uczniowie zrozumieli, a co należy im jeszcze opowiedzieć, wytłumaczyć, czy też pokazać. Dodatkowo wspólne wyjścia, budują pomiędzy opiekunem, a dziećmi bardzo ciepłe i przyjazne relacje, opierające się na współpracy i działaniu. Organizacja zajęć na świeżym powietrzu, chroni nauczycieli przed nudą, monotonną pracą, powtarzalnością, a co za tym idzie wypaleniem zawodowym.

Bezpośrednie doświadczenia przyrodnicze, pozwalają nam na poznawanie nowej rzeczywistości przy pomocy wielu zmysłów. Po raz pierwszy z terminem Multisensoryczność, który inaczej możemy określić również, jako nauka wielozmysłowa, spotkałam się na jednym z wykładów dotyczącym nauczania dzieci podstaw języka angielskiego. Pisząc ten wpis zdałam sobie sprawę z tego, że nie tylko może odnosić się to do nauki języków obcych, ale również ma szansę mieć ono ogromną siłę w procesie nauczania edukacji przyrodniczej. Zbiory w warunkach naturalnych umożliwiają bezpośrednie obserwowanie i eksplorację ich środowiska naturalnego. Dzieci mogą kontrolować co dotykają, wąchać, nasłuchiwać, obserwować i oglądać różne elementy przyrody, co pozwala im na lepsze doznanie i zapamiętywanie.

Nauka poprzez praktyczne działanie podczas zajęć, angażuje uczniów w aktywne uczenie się. Podczas zajęć w terenie, wspólnie z nauczycielem można zbierać dowody, badać organizmy, mierzyć parametry badań i przeprowadzać eksperymenty. Ta praktyczna działalność pomaga lepiej zrozumieć naukowe koncepcje i procesy.

Zajęcia w tym obszarze są często bardziej ekscytujące i angażujące niż tradycyjne zajęcia w sali lekcyjnej. Bezpośredni kontakt z przyrodą ciekawość uczniów motywuje ich do nauki. Uzyskują oni wyniki badań, oceniają nowe doświadczenie i badają swoje zainteresowania.

Zajęcia, które wymagają pracy w środowisku naturalnym, najczęściej odbywają się w zespołach lub parach. Wspomagają one kształtowanie umiejętności społecznych. Należy zintegrować, połączyć się i opracować decyzje razem. W ten sposób rozwijają się umiejętności społeczne, takie jak współpraca, komunikacja, przywództwo i rozwiązywanie problemów.

Widzimy, że obcowanie z przyrodą podczas zajęć w naturalnym środowisku, przynosi ogrom korzyści nie tylko uczniom, ale również nauczycielom. Umożliwia im to poszerzanie swojej wiedzy oraz doświadczeń, a także wpływa na ich rozwój osobisty.

A teraz przedstawię Wam kilka pomysłów, które możecie wykorzystać na zajęciach w terenie, a być może zainspirujecie się nimi. by przeprowadzić je w przyszłości wraz ze swoimi dziećmi lub też uczniami. Podpowiem Wam również, jakie przyrządy do obserwacji przyrody warto zabrać ze sobą.